راستش یک چندتا تک بیت هست که نشد تبدیل بشوند به چندبیتی. فکر کردم همین قدر که نوشتم و دیگر نمی توانم نشان از حال خرابم دارد. به هرحال این تک بیتی ها چند وقتی ست که گوشه وبلاگم جا خوش کرده اند و قصد کامل شدن ندارند.
آن روز که من بی مدد لعل لبت شعر بگفتم؛ کی بود؟
یا دیر زمانی ز تو و یاد تو بسیار نگفتم کی بود؟
****
چشم و چراغ من چرا، زلف رها نمی کنی؟
خاک نشین و بی کسم، بر چه نگاه می کنی؟
****
کاش که می شد به هوای تو ز جان بپرم
تا که ز هر چیز به
****
گفتند که بسم الله اگر عاشق و مستی
از شدت شور و هیجان باده شکستی
****
یک عده تک مصرع هستن، این ها هم نشدند بیت بشوند. چشمه شعرم خشکید وسط کار.
اگر از عشق بپرسی خبری نیست که نیست
***
کاش که می شد به هوای تو ز جان بپرم