به هرجا بنگرم کوه و در و دشت
نشون از قامت زیبای تو بینم
باغ ایرانی رفته بودم و همه جا پر بود از گل، گل های لاله و نرگس. گل های رنگارنگ لاله که هوش از سر بینندگان برده بود و من...
من لاله می دیدم و یاد قامت زیبای تو می افتادم. من لاله ها را می دیدم. پر رنگ و لعاب بودند به چشمان مردمان و برای من بی روی تو رنگ باخته بود.
آنجا بود که باز به این فکر کردم که تو همچون گلی. اگر من خودخواهانه بخواهمت، مانند گلی که از شاخه چیده می شود، پژمرده خواهی شد ولی اگر دلت با من همراه شود، زیبایی ات دو چندان می شود و هیچ گاه پژمرده نمی شوی.